Sıcak ve Huzursuz Bir Günün Ardından !~İsteyen Damlasın...

Gabrielle gözlerini açtığında, Hogsmeade'ydi.. Bakanlığın önünden buraya cisimlenmişti. O bilindik boğulma duygusunu atlattığı için, içinde bir hoşnutluk vardı.

Güneş koca bir top misali gökyüzünde sallanıyor, yolda yürüyen insanları resmen kavuruyordu. Bu sıcak havalara gayet alışmıştı, nedense hiçbir farklılık hissetmiyordu, diğer günlerden... Evden çıkarken oldukça temkinliydi zaten. Üzerine dolabındaki en ince elbiseyi geçirmişti. Siyah elbisesi diz kapaklarına kadar uzanıyordu, gözlerine hafif bir siyah makyaj yapmış, saçlarını ensesinde sıkıca toplamıştı. Aslında öyle bir toplamıştıki, tek bir saç teli bile ona değmiyordu ve o bu durumdam oldukça memnundu. Hogsmeade'in gri ve siyah taşlı yollarını yavaş yavaş geçiyor, yorgunluğunu etrafı gezerek atmaya bakıyordu. Belkide bu sıcak havada böyle yürüme akıl karı değildi ama halinden hoşnuttu önemli olanda bu değil miydi?

Onun gibi birden fazla büyücüde yanından geçiyor, hatta bazıları Jiména'ya selam bile veriyordu. Jim'de onlara gülümsüyor, yolunu aksatmadan devam ediyordu. Aslında bir yere oturup, bir şeyler içmek hoş olurdu... Dedi kendi kendine. Bir aralığa daha saparak, yolunu değiştirdi. Bu yol, meydana göre oldukça dardı doğrusu. Hoş dar olsa ne olurdu, orası ayrı bir meseleydi. Dışarıdanda, Jim'e göre oldukça sempatik gözüken, Madam Puddifoot'un Çayhanesine girdi. İçeriside en az dışarısı kadar tatlıydı. Masaların daha doğrusu sandalyelerin birine attı kendini. Yorulmuştu gerçekten, yürümeyi sevsede. Soğuk bir limonata oldukça iyi olurdu. Garson'u gözleriyle birkaç saniye aradı.

-Ben koca bir bardak limonata almak istiyorum...^^

Jo Hogwarts'dan tekrar Hogsmade e cisimlendi..E kimse yoktu ki konuşacak..Öğrenciler zaten hala tatil havasındaydılar..Onlar da haklıydı..Bu yüzden o da kendine meşgale arıyordu..Canı sıkıldıkça geliyordu Madam Puddifoot un yanına..Bu seferki gelişinde o suratsız adam ve kimseye aldırış etmeyen ama şirin olan kız yerine daha sempatik görünümlü bir bayan oturuyordu..Camdan gördü kızı.Sonra içeri girdi..Bu sefer diğerlerinden beklemeyecekti direk selam verecekti..

İçeri girdi ve sevimli bayana " Merhaba.." dedi gülümseyip elini kıza uzatarak ve ardından "Ben Joanna..Joanna Garcia.." dedi tekrar gülümseyerek..Ve bekledi..

Jiména kendine gelen koca bardağı görünce küçük bir çocuk gibi sevinmişti. Çocukluğundan beri limonataya bayılırdı, yani hep böyle olmuştu. Bu sıcak gündede koca bir limonata içmek, yapılacak mantıklı işlerin başında gelirdi. Doğrusu koca ve soğuk bir bardak limonataydı bu. İçindeki ufak ufak buzları görebiliyordu. Garsona gülümseyerek teşekkürlerini bildirdi. Soğuktan buğulanmış bardağı eline alıp, çabucak ağzına götürdü ve kocaman bir yudum aldı. Ferahladığını hissediyordu, soğuk bir limotanın iyi geleceğinden emindi zaten...

Limonata içmeye o kadar dalmıştıki, yanına gelen hoş bayanı farkedememişti bile. Hafif bir tebessümle konuşmaya başladı:"

-Ahh merhaba... Memnun oldum.. Ben Jiména.. Daha doğrusu Jiména Gabriella Gaunt...

Kadına bakmaya devam ederken, yanının hala boş olduğunu farketti. Bayanı yanına davet etmeyi unutmuştu. Kendini tutamayarak konuşmaya devam etti.

-Merlinin sakalı aşkına, az kalsın unutuyordum. Oturmaz mısınız ?

Yüzünü acayip bir şekilde buruşturdu. Bu mimikleri zaten hep böyleydiler. Bir türlü kontrol edilemezdi nedense. İçinden gülmek gelirken, karşısındaki genç bayana bakmayı sürdürdü.

Kızın şaşkınlığı Joanna'nın çok hoşuna gitmişti..Kendini gördü bir an onda ve duraksadı..Öylece bakmıştı yalnızca..Daha sonra kızın, kendisine yüzünü acayip bir şekilde buruşturup yanındaki sandalyeyi gösterdiğini farketti.Ve şöyle dedi :

"Ah..Önemli değil..Bir an algılayamadım..Affedersin.." dedi ve kızın yanındaki sandalyeye oturdu..Cüppesini çıkarıp sandalyenin arkasına astı..Kızın bakanlıktan oluşu yalnızca bir an için gözüne çarpmıştı..Genellikle bakanlıktakilere karşı bir antipatisi vardı..Ne de olsa kuyruk acısı vardı..Ailesinin acısını hala ruhunda hissediyordu..Ve müthiş bir intikam alma isteğiyle doluydu..Fakat bu "iyi" lere karşı olan bir düşmanlık değildi..Yalnızca "öldürücü iyi" lere karşı korkunç bir nefret duyuyordu.Ama Jo kimseyi öldüremezdi..Karıncayı bile ezdiğinde üzülürdü..Kaldı ki bir büyücüyü veya muggle ı öldürmek onun için düşünülmesi bile acı verici durumlardı.

Bütün bu düşüncelerle kızı incelerken, kendi saflığına kızdı..Ama gene de kıza karşı duyduğu sempati içinde büyüttüğü nefretin birden önüne geçiverdi..Ve kızın da kendisi gibi saf ve dirençli olmasını diledi..Kıza bakmaya ve herhangi bir tepki beklemeye devam etti..

William bir fincan sıcak çay içmek için sabırsızlanıyordu . Hogsmeade2ın dar sokaklarından hızlıca geçti ve Madam Puddifoot'un Çayhanesi'nin önünü geldi . Kapıyı yavaşça açtı . Tiz bir gıcırdama sesi beraberinde eşlik etti ve '' işte bu çay kokusu... '' dedi ve içine çekti . Kapıyı yavaşça kapadı ve bir yandan etrafı süzüyordu ki tam karşısındaki masada birii , evet biri yani muhtemelen bir arkadaşıyla oturmuş sohbet ediyorlardı . Biraz çekingen bir halde yanlarına yaklaştı . Onlara eşlik etmeyi planlıyordu , tabi onlarda kabul ederse .. Olmadı başka bir masada konuşmalarının bitmesini bekler , öyle başlardı konuşmasına . Hannibal ve Joanna'nın birbirlerine olan ve ileride ilerlete bilecekleri bu dostlukları anlatılacak kadar kısa değildi . Yavaşça yaklaştı ve '' Merhaba Bayanlar .... Mahsuru yoksa size katıla bilir miyim ? '' dedi ......

Joanna kızın cevabını beklerken kapının tiz sesini duydu ve arkasına dönüp baktığında tanıdık gelen bir yüzle karşılaştı.Bu Hann olmalıydı.Onu çok özlemişti.Kendilerine doğru yaklaştığını ve

"Merhaba Bayanlar .... Mahsuru yoksa size katıla bilir miyim ?" dediğini duydu ve hemen ayağa kalkıp

"Tanrı aşkına, elbette Hann!! Görüşmeyeli çok oldu..Özlettin kendini.." dedi ve kollarıyla boynuna sıkıca sarıldı..

Hannibal , heyecanla yerinden kalkıp boynuna sarılan Joan 'ın sıcak tepkisiyle sımsıkı sarıldı . '' Bende seni çok özledim , hatta sana ulaşmaya çalıştım ama ..... '' dedi v duraksadı .. ve devam etti ..'' Zaten okuldan ayrıldıktan sonra bakanlıkta asistan olarak göreve başladım ve şuan Sihir Bakanı Yardımcısı'yım ... '' dedi . Joann 'ın konuştuğu bayan şaşkınlıkla onlara bakıyordu Hannibal Joann 'ın koluna girdi ve kulağına eğilerek '' Masaya oturalım istersen .... Ayakta konşmak pek hoş gelmiyor ... '' dedi tebessümle ve arkasına geçerek oturması için sandalyeyi geriye çekti ..........

Jim, kızın kendine bakışlarından tuhaf bir şekilde rahatsız olmuş, ayrıcada fazlasıyla sempatik bulmuştu. Nedeni bilinmezdi belkide. Joanna olduğunu öğrendiği bayanın sandalyeye oturup oturmayacağını, oturcaksa bunun ne zaman olacağını merak etmeye başlamıştı doğrusu. Nasıl olabilirdi, yoksa o da oturmayı mı unutmuştu. Aklındaki bu saçma düşüncelerle boğuşurken, Joanna'nın yanına oturduğunu farketti. Hafif bir şekilde gülümsedi, daha fazla ne konuşabilirlerdiki ? Sonuçta yeni tanışmışlardı ve konuşacak... Pek birşey yoktu. Sessiz kalmaya devam ederken, elinde duran bardağı birkez daha ağzına götürdü. O sırada bakanlıkta görmüş olabileceği biri yanlarına geldi. Joanna bu kişini gelmesine oldukça sevinmiş gibiydi, adeta küçük bir çocuk gibi sandalyesinden adamın kollarına zıplamıştı. Jiména, bu sevgi gösterisini gülümseyerek izlemey devam etti. Adam'ın sorusunada sadece kafa sallayark cevap vermeyi yeğlesede, artık konuşması gerektiğinin farkına vardı.

-Ben... Jiména Gabriella Gaunt.. Bakanlık görevlisiyim...^^

Jo, Han'in nazikliğinden duygusallığına kadar herşeyini özlemişti..Tabi aynı şeyleri o kendisi için hissediyor mu bilmiyordu..

Han'in sandalyesini oturması için çektiğini farketti ve yerine oturdu..Tam o anda yanlarında bulunan bayanın "Ben... Jiména Gabriella Gaunt.. Bakanlık görevlisiyim...^^" dediğini duydu ve çok utandı..Yaptığının kabalık olduğunu düşünüp kıza

"Affedersin..Biz çok eski arkadaşız da..Bu yüzden sizi bir an için unutuverdim..Özür dilerim.." dedi ve yüzü kızardı..

Bir yandan da Han'i süzüyordu..Yılların onu değiştirip değiştirmediğini anlamaya çalışıyordu..Bakan yardımcısı olduğunu duyduğunda önce çok önemsememişti ama Jo, tarafını ve Han i düşündüğünde boğulacak gibi oluyordu..Yüzünün kızarıklığı bu sefer sinirli, endişeli ve üzgün bir ifadeye bürünmüştü..

Hannibal Joann'ın oturmasına yardım ettikten sonra yanındaki sandalyeye oturdu . Hemen karşısında otura bayan :

'' Ben... Jiména Gabriella Gaunt.. Bakanlık görevlisiyim... ''

dedi . Hannibal hafif doğrularak '' Merhaba Bayan Gaunt . Bende Hannibal Lecter .... Sihir Bakanı Yardımcısı'yım ... '' dedi . Ardından Joann'ın :

"Affedersin..Biz çok eski arkadaşız da..Bu yüzden sizi bir an için unutuverdim..Özür dilerim.. ''

demesiyle yüzü kızarı verdi . Hannibal 'da ona hak verdi ve '' Evet Bayan Gaunt biran sizin varlığınızı fark edemedik . Zaten ben Joann'ı görünce siz değil hiç birşeyin farkında değildim ... Kendimi kaybetmiş hissettim bir an .... Kusura bakmazsınız umarımm . '' dedi ............

Melody sıkıntılı fakat güzel bir sabaha daha uyanmıştı. Karışık duygular beslediğinin kendisi de farkında olsa da aldırış etmedi ve tek bir lokma yemeden hemen dışarı damladı.Hava ılımlı ve güneşliydi. Fakat yağmurlu olması daha hoşuna giderdi Melody'nin.

Adımlarını Hogsmade yöneltmişti şimdi de. İyi bir koşu zamanı gelmişti de geçiyordu da. Bütün gücüyle koşmaya başladı ve 5 dakika sonra oradaydı. Madam Puddifoot'ta bir çay içse iyi olurdu.İçini ısıtırdı ve yorgunluğunu bir nebze olsa alırdı üzerinden. Kapıyı açtı ve içeri şöyle bir göz gezdirdi. Soluk soluğa kalmış olsa da bu koşu ona iyi gelmişti. Masada konuşan 2 bayan ve 1 bay gördü ve yanlarına gitti. Acaba gitmesem mi? diye düşünmüyor değildi ama yanlız oturmak istediği söylenemezdi. Arkadan hafifçe bayı dürterek:

- Rahatsız etmezsem oturabilir miyim?Bir koşu yaptım ve biraz yoruldum. Açıkçası yanlız kalmak istemiyorum. Zaten hep yanlızım dedi ve güldü. Gerçekten hep yanlız olduğunu biliyordu. Cevabı beklerken saçlarını düzeltti. Belki yeni tanışacağı insanlara iyi görünmek faydalı olabilirdi..

Hannibal , Joann ve Bayan Gaunt ile sohbete dalmıştı ki arkadan birisinin kendisini dürttüğünü hisseti ve arkasına döndü . Pembe eşofman giymiş ve nefes nefese kalmış bir bayan gördü ... Kendisine ......

'' Rahatsız etmezsem oturabilir miyim?Bir koşu yaptım ve biraz yoruldum. Açıkçası yanlız kalmak istemiyorum. Zaten hep yanlızım... ''

dedi . Hannibal gülümseyerek Joann ve Bayan Gaunt'a baktı ve onlardanda onay alınca '' Tabi buyurun hanımefendi .... '' dedi . Elini şıklatarak yan tarafta duran bir sandalyeyi bayanın olduğu tarafa yönlendirdi ve oturmasında yardımcı oldu ..... İleride duran garsona seslendi ve çaylarını tazelemesini ve hanımefendiyede bir çay getirmesini söyledi ...

-Tabii Buyurun Hanımefendi, demesi üzerine Melody nedense bir çocuk gibi sevindi. Kibarca oturdu ve bayın kendisi için istediği çay için teşekkür etti. Sonra panikle:

- Ben kendimi tanıtmadım..Adım Melody.. Yani Melody Helena Black..Belki müdürden biliyorsunuzdur..Kuzeniyim.Birde iksir profesörüyüm..İşte böyle. Ya bayım siz ve güzel bayanlar siz tanıtın kendinizi..dedi ve tekrar güldü.

Keyifli bir gün geçireceği kesindi. Dersler henüz başlamamıştı ve şimdiden yeni birileriyle tanışmıştı. Profesör zor olsa da zevkli bir işti. Bu bayı ve diğer bayanı okula görmediğine emindi. Ancak esmer olan bayanı bir yerden hatırlıyordu. Beyninin kurcalayan sorulara bir yenisi daha eklenmişti..

Hannibal kendilerine eşlik eden Bayan Black'in kadim dostu Eragon James Black 'in kuzeni olduğunu öğrenince mutlu oldu . Ardından '' James'in bir kuzeni olduğunu biliyordum . Ondan yani senden bahsetmişti biraz . İspanya'dan İngiltere'yede geleceğini anlatmıştı . Ama açıkçası ben böyle tanışacağımızı tahmin etmiyordum . Bu arada ben Hannibal Lecter .. Sihir Bakanı Yardımcısı'yım . Memnun oldum Bayan Black .... '' dedi ve el sıkıştı .......

Jiména kendilerine açıklama yapan, eski iki arkadaştan ziyade, 2 sevgili olan gözüken, Joanna ve Hannibal'a baktı. Komik ama tatlıydılar doğrusu. Bu hoşuna gitmişti, istemeden gülümseyerek onlara baktı. Aradan fazla zaman geçmeden gelen bir bayan sonrasında masa iyice kalabalıklaşmıştı, doğrusu bundanda hoşnuttu. Yalnız kalmayı pek sevmezdi. O yüzden yüzündeki ifade dahada bir yayılmıştı. Yeni geLen bayanda kendini tanıtmış, birkez daha sıra ona gelmişti.

-Jiména GabrieLLa Gaunt... Bakanlık görevlisiyim...Tanıştığıma memnun oldum.^^

Kalabalıklaşan masaya karşın, Jiména sonsuz derecede mutluydu. Nedeni bilinmezdi ama buraya geldiğindeki gibi huzursuz hissetmiyordu kendini.

Jo gelene geçene aldırış edemiyor ve gözlerini bir türlü Han den alamıyordu..Eski bir alışkanlık mı demeliydi buna, yoksa başka bir "şey" mi bilmiyordu.Yeni gelen bayana kısa süreli bir gülümseme ile dönüp

"Hoşgeldiniz..Tanıştığıma memnun oldum..Ben de Joanna.." dedi ve çayından bir yudum aldıktan sonra tekrar suçlu çocukların suçlarını itiraf etmeleri ve özür dilemeleri istendiğinde bakışlarını kaçırmaları gibi, o da bakışlarını kaçırdı..Ve yumuşak, çocuksu fakat yorgun gözlerini tekrar Han'e çevirdi...

Kızın, Eragon'un kuzeni olduğunu duydu ve tekrar kısa bir gülümseme ile "Ah..Ne hoş..Eragon'u çok severim..O da kadim bir dostumdur.." dedi ve tekrar çayından bir yudum aldı..

Aslında kalabalığı pek sevmezdi Jo ama o an bunu pek önemsemiyordu..Mutluydu, nadiren mutlu olurdu.Çünkü yanında Han vardı..O geldiğinde hep mutluluğu da getirirdi beraberinde..Ama kendisine karşı tuhaf bir negatiflik vardı üzerinde ve Jo bunu algıladığında üzülmüş, fakat yanlış anlamış olacağını düşünüp üzerinde durmamıştı..

Hannibal ortamdan çok memnundu . Yeni kişilerle tanışması ve en önemlisi Jo'nun burada olması mutluluğuna mutluluk katmış ve tüm yorgunluğunu üstünden atmıştı adeta . İçinden daha güzel bir döneme tanıklık edeceği düşüncesi geçti . Okul , Bakanlığın denetimindeydi nede olsa .... Çayından bir yudum aldı ve fincanı masanın üzerine yavaşça bıraktı . Bayan Black ve Gaunt çoktan muhabbete dalmıştı bile . Yüzünü Jo'ya çevirdiğinde ise dikkatlice ve tedirgince ona baktığını sezdi . Kısa gülümsedi ve eline dokunarak '' Gerçekten kendini çok özlettin . Küba oldukça uzaktı .... Biliyorsun bende mesleğimden dolayı boş vakit bulamıyordum . Ama sena elimden geldiğince ulaşmaya çalıştım .... '' dedi ... Sonra aklına olmasını hiç istemediği şeyler geldi .... Okul yıllarından kalan tatsız anılardı bunlar .. İçinden ya öyleyse diye geçirdi ... Tüm kalbiyle yanılmak istiyordu . Aklından geçenlerin yanlış olmasını istiyordu . Ama şimdi ne yeri nede sırasıydı ..... Kendini toparladı ve çayından bir yudum daha aldı ..................

Jo hissetmekten korkmadığı fakat, hissetmemesi gereken duygular hissediyordu..Han bakan yardımcısıydı kendisi ise bir ölümyiyen..Hiç birşey düşünmeden ona aşık olmak, onunla olmak istiyordu..Ama o kendisinin ölümyiyen olduğunu öğrendiğinde kim bilir belki de kendisini azkaban'a bile kapattırmaya çalışacaktı Han..

Bu düşüncelerle gözünü Han'den farklı bir tarafa çevirmiş ve dalmış bir vaziyette çayını yudumlarken Han'in " Gerçekten kendini çok özlettin . Küba oldukça uzaktı .... Biliyorsun bende mesleğimden dolayı boş vakit bulamıyordum . Ama sana elimden geldiğince ulaşmaya çalıştım .... '' dediğini ve bir an duraksayıp kafasını başka yöne çevirdiğini görünce, aklına geldiğini hissettiği şeylerin gerçek olduğunu bilişi onu bir kez daha yaraladı..O an anladı ki Han ona, kendisinin Han 2 hissettiklerini iki dünya bir araya gelse hissedemeyecekti..Çünkü biliyordu ki Han işine aşık, yoldaşlıkla işbirliği halinde olması muhtemel bir bakan yardımcısıydı..Kafasındaki bu düşünceler ve Han in yüz ifadesi kanını dondurdu adeta ve Han e cevap veremedi..Zoraki bir gülümsemeyle yalnız şunları diyebildi

"Ulaşmaya çalışmak..İnan sana yazdığım mektupları toplasam roman olurdu..Ama sanırım yerine ulaşmamış.." dedi ve gözlerinin buğulandığını belli etmemek için çayından bir yudum daha aldı..

Out:Konuşmalarınız ile normal yazıların rengini karıştırmayın ayrı renkler yapın ve ... 3 noktadan daha fazla nokta koymayın Bay Lecter

Hannibal Jo'nun dediklerinden sonra kafasından aşağıya kaynar sular dökülmüş gibi oldu . Şaşkındı . Ne yapacağını bilmiyordu . Jo'nun bahsettiği mektuplar ... Sessizce '' Mektuplar ... Mektuplar ... '' dedi . Jo hiçbir tavır göstermiyor , kendisinden gittikçe soğuklaşıyor ve aralarında kutuplaşmalar oluştuğunu seziyordu . Bahsettiği ve ona gönderdiğini söylediği cevapsız mektuplar ... Aklı çok karıştı . Kafasını başka yönlere çeviren Jo'nun çenesini tutarak yavaşça yüzüne doğru çevirdi ve '' Jo sana yemin ederim ki bahsettiğin mektuplar hakkında en ufak bir bilgim bile yok . Bana gönderdiğin hiçbir mektup ulaşmadı . Hem bende sana fırsat oldukça mektup yazdım . Hatta nerede bulunduğuna dair şeylerde yazmıştım . Belki seni ziyarete gelirim diye . Ama mektupların hiçbirine cevap gelmedi . Bende ilk önce beni hatırlayamadığını düşündüm . Sonra bunca geçen zamandan sonra mektup gönderince bana kızdığını düşündüm . Ardından birkaç defa daha denedim ama yine cevap gelmedi . Bugüne kadar aklımda hep soru işaretleri kaldı . Ama şimdi olay çok karmaşık bir hal aldı . Hem eğer gönderdiğin o mektupları alsaydım ve cevap yazmasaydım ... Sence şuan senin karşına çıkmaya ne yüzün olurdu ... Bu kadar aşağılık duruma gelir miyim ve seni böyle mağdur ede bilir miyim ??? '' dedi ...

Jo Han'in elleriyle çenesini kendine doğru çevirdiğini farketti ve kalbi hızla çarpmaya başladı..Gözleri dolu olduğu için konuşursa ağlayacaktı..Bu aralar çok duygusaldı ve böyle olmaktan nefret ediyordu..Masadaki diğer iki bayan konuşurken Jo, Han'in o yumuşak sesiyle '' Jo sana yemin ederim ki bahsettiğin mektuplar hakkında en ufak bir bilgim bile yok . Bana gönderdiğin hiçbir mektup ulaşmadı . Hem bende sana fırsat oldukça mektup yazdım . Hatta nerede bulunduğuna dair şeylerde yazmıştım . Belki seni ziyarete gelirim diye . Ama mektupların hiçbirine cevap gelmedi . Bende ilk önce beni hatırlayamadığını düşündüm . Sonra bunca geçen zamandan sonra mektup gönderince bana kızdığını düşündüm . Ardından birkaç defa daha denedim ama yine cevap gelmedi . Bugüne kadar aklımda hep soru işaretleri kaldı . Ama şimdi olay çok karmaşık bir hal aldı . Hem eğer gönderdiğin o mektupları alsaydım ve cevap yazmasaydım ... Sence şuan senin karşına çıkmaya ne yüzün olurdu ... Bu kadar aşağılık duruma gelir miyim ve seni böyle mağdur ede bilir miyim ??? '' dediğini dikkatlice dinledi..Ve o an kendini tutamayarak dudaklarını Han in dudaklarına yavaşça değdirdi sonra kendinden son derece utanarak kendini geri çekti..Han in şaşkın bakışlarını üzerine hissetti ama çok utanmıştı..Gözlerine bakamadan başını yavaşça aşağıya eğdi ve kıpkırmızı suratını gizledi...

Jo' nun öpücüğü Hannibal'ı belirli bir süre kilitlemişti adeta . Sadece dikkatlice Jo'ya bakıyordu . Jo'da utancından başını öne eğmiş ve kıpkırmızı olmuştu . Bu olayın aynısını öğrencilik yıllarındaykende yaşamıştı . Yüzü güldü bir an için ve eski günleri hatırladı . O zamanda böyle tepki vermişti . Göl kenarında otururken Jo'nun aniden onu öpmesi ve suratının yine bugünkü gibi kıpkırmızı olması ve saklaması ... O ana geri gitmiş gibiydi ... Elleriyle Jo'nun kendisinden saklayan yüzünü tuttu ve yüzüne doğru çevirdi

'' Onca geçen zamana rağmen hiç değişmemişsin ... Hemde hiç ... Yaşadıklarım bana hiçte yabancı gelmedi . Sanki daha öncede yaşamış gibiyim . Yoksa bu bir deja-vu mu ? ''
dedi gülümseyerek ...

Jo, o kadar utanmış o kadar utanmıştı ki Han in vereceği tepkinin olumsuz olacağına şartlanmış gibiydi..Ama Han in söyledikleri azıcık da olsa rahatlattı onu..Yine de onun gözlerie bakamıyordu..Bakarsa daha da fena kızaracaktı, biliyordu..

"Evet..Tamam..Utandırma beni..Hep ben ilk önce davrandım..Yine ben önce davrandım..Pff..Özür dilerim..Gerçekten..Deja-vu olmayacaksın bir daha.." dedi ve zoraki bir şekilde gülümsedi..

Hannibal beklemediği cevapları alıyordu . Jo utanmış olabilirdi ama ondanda bir karşılık bekliyordu . Hannibal iyice düşündü . Eskiden de bu olayın aynısını yaşamışlardı ve sonuda aynı bitmişti . Ama şimdi bir son olmasına izin veremezdi . Bunu burada bitiremezdi . Jo'nun elinden tuttu ve yan taraftaki masaya geçtiler . Ne olduğunu anlamadan kendini yan taraftaki masada bulan Jo'nun yüzündeki şaşkınlık her halinden anlaşılıyordu . Hannibal

'' Evet bir daha deja-vu olmayacağım . Çünkü bir daha böyle birşey yapmayacağım . Affet beni . Seni birden dudaklarımda bulunca ... Aklım durdu sanki . Aklıma gelen ilk şey eskiden yaşadıklarımız oldu ve ben bir daha eskiye dönmek istemiyorum . Bu işin burada noktalanmasını istemiyorum ''

dedi . Bir çocuk gibiydi sanki . Gözleri ... Gözleri garip olmuştu . Küçük bir damla süzülü verdi yavaşça ve aktı gitti gözlerinden . Elleriyle kendini ona yaklaştırdı ve

'' Seni bir daha kaybetmeye göze alamam . Buna dayanamam . N'olur beni affet . Affet ... ''

dedi ve yavaşça eğilerek Jo'nun pamuk kadar yumuşak dudaklarında buldu kendini . Basit bir öpücük değildi bu . Üzüntü , pişmanlık , aşk ve özlemmm ... Hepsinin birleşmiş bir haliydi adeta ...

Jo, Han'in kendisini elinden birdenbire tutup götürmesiyle şaşırmıştı..Bütün duyguları birbirine girmişti sanki..Şaşkınlık, üzüntü,sevinç,korku...Hepsini aynı anda yaşadı...Ha bir de utanç vardı..Han in

'' Evet bir daha deja-vu olmayacağım . Çünkü bir daha böyle birey yapmayacağım . Affet beni . Seni birden dudaklarımda bulunca ... Aklım durdu sanki . Aklıma gelen ilk şey eskiden yaşadıklarımız oldu ve ben bir daha eskiye dönmek istemiyorum . Bu işin burada noktalanmasını istemiyorum '' demesi üzerine gözlerinden birer damla yaş süzüldüğünü gören Jo'nun içi paramparça olmuştu..Han'in gözlerini sildi ve ardından gelen şu sözlerini dinledi...

'' Seni bir daha kaybetmeye göze alamam . Buna dayanamam . N'olur beni affet . Affet ... ''
Jo, duyduğu bu cümleler ve yalvarışlara üzülmeye ve itiraz edip onu teselli etmeye vakit bulamadan Han'in dudaklarını hissetti tekrar dudaklarında..Kalbi hızla çarpıyordu ve onun da tüm duyguları birbirine girmişti..