Démétra Cholé Genevre

Konu: Démétra Cholé Genevre Salı Ağus. 05, 2008 10:03 pm

Ad / Soyad : Démétra Cholé Genevre
Cinsiyet :Cadı
Soy :Safkan

Kişisel Portre :Cholé Cok sakin ve soğuk bir insan..oldukça zeki olmasına rağmen genelde insanlarla iletişim kurmakta zorlanıyor..Cok fazla arkadası yok ve babasını genç yaşta kaybettiği için insanlara oldukça tepkilidir...Tek başına oturup resim yapmayı ve ilginç kitaplar okumayı sever...Düşündüklerini anında söylemesi nedeniyle İnsanların kalbini cok cabuk kırar...Dışarıdan sert ve düşüncesiz gibi dursada aslında arkadaşlarına ve sevdigi insanlar çok önem verir...Dengesizdir...Üzüldügü zaman gülebilir...Mutlu oldugunda sinirli olabilir....Muggle'lardan , Bulanıklar nefret eder....Muggle'ları aptal ve yaşantılarınıda saçma buluyordur...Kendini begenmiştir...Hayatta en çok kendini düşünür...Örümcek korkusu vardır...Yılanları ve kedileri çok sever...Annesi tarafından çok şımartıldıgı için her dediginin yapılmasını ister...Yaşının küçük olmasına ragmen insanlara nasıl söz geçirecegini iyi bilir...İnsanları kullanmayı çok sever....İstedigini yaptırmak için her yola başvurması onu kurnaz ve sinsi göstermektedir...Aslında oldukça sevecen ve sevimli biridir...Fakat insanlara karşı tepkili olması onu soguk ve acımasız göstermektedir...Bazen oldukca şefkatli olur ama herzaman bu yönünü kapatmaya çabalar...Şefkatli olmanın zayıflık oldugunu düşünmesindendir...Tanımadıgı insanlar arasında çok sessizdir....Fakat asla hakkını yedirmez...Tanıdıgı insanların arasındaysa konuşkan ve deli doludur..

Fiziksel Portre :Up uzun düz saman sarısı saçlara sahip..Mavi Denizlerin Sonsuzluğunu andıran Derin gözlere sahip..Bunların Babasından geldiğini düsünüyor..Beyaz ipeksi bir teni var..Sarı saçları ve mavi gözleriyle uyumlu olarak her zaman sade..Cok güzel bir yüzü var tıpkı annesininkine benzeyen yüzü daima anlamlı bakışlarıyla süsleniyor...

Özgeçmiş :Cholé'un annesi Bellinda Ve babası Broke Slytherin Binasına giderken tanıştılar okul bittiğinde hemen evlendiler ve Cholé dünyaya geldi..Yaklaşık 5 yıl boyunca cok mutlu bir yaşamları oldu..fakat annesi ve babası lorda tapan ölüm yiyenlerdi..ve Lordun Düsüs zamanı babası Bir grup seherbaz tarafından bir çatışmada öldürüldü..Bu olayın üzerine Cholé bundan çok etkilendi...Hayatında Baba Figürünün olmaması onu içine kapanık ve anlaşılmaz biri yaptı...Annesinin tekrar evlenmesiysele Cholé'ün isyankar davranmasına ve sürekli annesiyle kavga etmesine sebep oldu...

Basit Bir Rp Örneği:

Koşuyordu arkasına bakmadan...Onu bulmuş olduguna inanamıyordu...Nasıl olurdu çok iyi saklanmıştı....Kİmse onu bulamazdı...Düşünmekten vazgeçti.Sadece koşuyordu...Aslında içinde korkudan çok kaybetme duygusu vardı.Ama neyi kaybetmekten korkuyordu ki?...Arkasına dönüp baktı....Uzun koridor kapkaranlıktı.Önüne döndügünde karanlık bişeyle çarpıştı..

"Aaaaaaaaahhhhh!..." diye bagırdı acı çeker gibi...gözlerini açtı.Odasındaydı ve güneş dogmak üzereydi...Elini alnına götürdü ter içinde kalmıştı...Bu rüyayı her gece görmekten bıkmıştı artık...NEyden ne için kaçtıgını bilmeden her gece bu rüyayı görüyordu.Yataktan kalkıp aynaya dogru yürüdü...Kendini aynada baştan aşagı süzdü.Saçları dagılmış gözleri kızarmış ve terlemişti.Tişörtünü düzeltip elleriyle saçlarını yatıştırmaya çalıştı.Bogazı kupkuru olmuştu.Odasının kapısını açıp koridora göz gezdirdi...Kİmse bagırdıgını duymamıştıki herkes uyuyordu.

"Ohhhhh!" dedi sessizce.Annesinin bu rüyalardan haberi olmamalıydı.Olabildigince sesizce koridordan geçti.Merdivenlerden inerken arkadan bi ses:

"Küçük hanım!Bu saatte yatakta olmanız gerekmiyormu?"dedi

Cholé oldugu yerde sıçradı.Arkasını döndügünde evin yaşlı hizmetcisi Chundra'yı gördü.Annesi olmadıgı için şanslı hissetti kendini.Kadına bakıp asabice:

"Su içmeye kalkmaktamı yasak?"dedi arkasını dönüp merdivenlerden inmeye devam etti.

Kadın Cholé'ün bu sert çıkışına hiçbişey demeden koridorda kayboldu.

Söylenerek merdivenlerden iniyordu:

"Ufff !Bu yaşlı bunaktan nefret ediyorum!O buruşuk suratını görmesem çok mutlu olucam!..."

Mutfagın kapısında Night yatıyordu.Egilip kediyi okşadı.Sonra mutfagın kapısını açıp içeri girdi.Pencereye baktıgında Yagmurun yagdıgını farketti...Suratına geniş bir gülümseme yayıldı...Masanın üstünde duran elmalardan kıpkırmızı olanı alıp Kocaman ısırdı.Pencereye suratını yapıştırıp dışarı baktı.Bahçede dolaşmak için can atıyordu.Mutfagın kapısını açıp evi dinledi.Sessizdi..Dışarı çıkmaya karar verdi.Hole dogru yürüdü.Askılıktaki pelerinine baktı.Gülümseyip omzunu silkti...Yagmurda ıslanmak varken pelerini napıcaktıki?? Yagmurun teniyle temasını hissetmek istiyordu.Teniyle temas ettiginde ruhunu temizleyecegine inanırdı...Hızlıca Kapıyı açtı.Yüzüne ılık rüzgar çarpınca ürperdi.Kapıyı yavşaca kapadı.Yagmur ince ince ve yavaş yagıyordu.Ama şimdiden topragın o büyüleyici kokusu heryeri sarmıştı.

Arka bahçeye dogru yürüdü.Arka Bahçede eskiden kalma ve artık çalışmayan bi süs havuzu vardı.Kenarlarını gül sarmaşıkları kaplamıştı.Çok severdi bu süs havuzunu.Havuza dogru yürüdü ve kenarına oturdu.Yagmur içini azda olsa doldurmuştu.Elini küçük su birikintisine gezdirmeye başladı.Küçüklügündede çok yapardı bunu.Ama ozamanlar daha farklıydı.Yanında babası vardı.Ve onunla birlikte otururlardı burda.Hala babasının ona söledi lafları hatırlıyordu.Gözlerini kapatıp eskileri düşünmeye başladı.

"KÜçük Prensesim..."dedi babası ve elini küçük kızın saçlarına götürdü.

Cholé Babasına kucagındaki kutuya gülerek bakıyordu:

"O kutuda ne var?"dedi

Adam gülümseyip:

"Açta bak içinde ne var!"dedi.

Cholé küçük elleriyle paketi açmaya başladı.Kutunun kapagını açınca :

"Ahhhhh! İnanamıyorum! Bana kedimi aldın?"dedi ve babasının boynuna atladı.

Cholé birden gözlerini açtı.O Ölmüştü artık...Geri dönmüycekti...Niye herzaman onu düşünüp kendine acı çektiriyordu ki?...Gözleri dolmuştu yine...Oysa aglamaktan nefret ederdi...Çaresizlerin yapıcagı birşeydi aglamak...Cholé güçlü bir kızdı...Fısıldadı:

"Güçlüyüm ben!...Güçlüyüm b...!" sesi gittikçe alçaldı....Eline agzına götürdü hızlıca...

Göz yaşlarına hakim olamıyordu...Ve ilk damla yanagından aşagı süzülünce bıraktı kendini...Hıçkırarak aglıyordu...Bu zamana kadar tutugu gözyaşlarını bırakmıştı işte...Artık oda çaresizdi....Göz yaşlarını hızlıca elinin tersiyle sildi...Yarın Babasının mezarına gidicekti..Ve onun en sevdigi beyaz zambaklardan götürücekti...Ve sadece Onun için aglamıştı...bu hayatta tek deger verdigi insan için babası için...

Konu: Geri: Démétra Cholé Genevre Çarş. Ağus. 06, 2008 12:04 am

Ravenclaw!!